Çocukluk

annemin oyuncaklı çikolata aldıgında dünyanın en mutlu insanı oldugum zaman

kırmızı babetlerimin içine giydiğim pembe çoraplar

annemin en pahalı makyaj malzemelerini sürdüğüm zamanlar

yemekten önce çikolatanın yasak olması

uykuya dalana kadar masal dinlemek

doya doya yaşanılması gereken anlar..

yaşanılmazsa ilerde eksikliğini duyacağım çocukluğum

parfüm şişelerine söylenen şarkılar

şımarmak

bukleli saçlarım

dizlerimdeki yaralar

dünyayı dolaşabiliceğimi sandığım bisikletim

diş perisine dua ettiğim...

karanlıktan korkunca ağladığım zamanlar

yemek yemem için şebek ettiğim insanlar

sınırsız şımarabiliceğim bir dedem.

saçmalamamın doğal bişeymiş gbi karşılandıgı

hatta bazen ne söylediğimi kendim bile bilmediğim zamanlar

sevimliymişim gbi bakan gözler

üstümü başımı kirletebilme özgürlüğü

henüz öğrenmemiş oldugum yalanlar

bir o kadardaa bildiğim masallar

inandığım bal kabaklarıydı

çocukluğum.