geçenlerde bi arkadaşım onu neden sevdiğimi sordu
düşündüm ama aklıma bişey gelmedi
cevabı olmayan bişeyi düşünürseniz tabikide aklınıza bişey gelmez

babamı gerçekten çok seviyorum
kan bağıyla filan alakası yok
akraba bağlarına ve sülaleme hiçbir zaman ilgi duymadım
milyon tane umrumda olmayan akrabam var.

babama gelince
nefret ettiğim tüm özelliklere sahip
ağzını şapırdatarak yemek yiyo
yemek yerken transa geçiyo
beni görmüyo
çayını hüüpleterek içiyo
soğuk esprili fıkralar anlatıyo
parayı gereksiz çok seviyo
bazen aşırı düşüncesiz olabiliyo
ben kralım edasıyla kıroca bir yaşam sürüyo

küçükken babama beni neden sevmediğini sormuştum
'ben kendimi bile sevmiyorum seni nasıl seviyim' demişti
bu onunla olan en kötü anım
saatlerce ağlamıştım
onun gözünde 1 damla bile yoktu.

bir gün yıllar sonraydı
beni sevdiğini söyledi
inanmadım
yemin etmesini istedim
etti
belki defalarca kez sordum
yemin etti

beni sevmediğine 1 cümlede inanırken
sevdiğine inanmakta niye bu kadar zorlandım bilemiyorum

çoğu kez futbol yüzünden geri planda kalmışımdır
aşırı seviyo o dikişli yuvarlak şeyi
bu onun zaafı
ve kimseyi zaafları yüzünden suçlayamam

para yollamasından başka
tarafımca sevilebilme özelliği var
pek fonksyonel değil yani

onun yanında ruhum huzurlu.
rahat hissediyorum

babamı seviyorum çünkü seviyorum.


mesela
güzel oldugu için bir kız sevilebilir
ama bu sevgi herkesin onu sevebileceğinin ilerisine gidemez

güzel şeyleri kim sevmez ki..
herkes güzel şeylere dokunmak ister
bi kızla güzel oldugu için çıkan erkeklerin kafasının içinde ne oldugunu merak ediyorum
bezelye filan taşıyo olmalılar
en buruşuğundan

birini seviyosanız ve çünküsü varsa
bir gün o çünkü olmazsa hüsrana uğrarsanız

gözleriyle değil ruhuyla seven insanlar olsak...
tanrım bu bi dilek
lütfen dünyayı dha iyi bir yer yap
çünkü bu hali biraz sıkıcı

kör bir sevgilim olsun isterdim
eminim çünkü.sevmek için önce gözlerimizi kapatmamız gerektiğinden <3>

haftanın 1 günü


bugün pazartesi
yani sendrom kelimesinin diğer anlamı.iş güç okul vs..
pek sevilmeyen bir gün bugün bazılarınca
bazılarınca yeni umutlar taşır..yeni başlangıçların günüdür
mesela cuma günü bozulacak diyetin başlangıç günüdür.
ders çalışmaya karar vermiş öğrencilerin günü..
haftasonu özleminin ilk günü
yetişmesi gerken işler için önünde koskoca 1 hafta oıldugu hissi.
aslında pazartesiyle bi sorunum yok.haftanın ortasında olsa bugün, yine severdim

benim sendromum pazarla.
hiç sevmiyorum o günü.
hiç bişi yapmak istemem pazarları
bu bir pdikolojik sorun.
bir çok şey gbi küçüklüğümünden kalan bişi
annemle hep çağrılara giderdik
ya da duygulara iremlere filan
ama pazarları gitmezdik
çünkü babaları evde olurdu onların.
biyerlere giderlerdi filan.ailecek yapılan bişeylerden yaparlardı

bizim evde durum biraz değişik geçerdi.
pikniğe gidilmezdi
dolaşmaya gidilmezdi
ailecek bişi yapmazdık
bazenleri babam ortalıkta bile olmazdı
sessiz arkadaşsız bir pazar
kum ve yapraktan yemek yapıcak arkadaş yoklugu
sevmiyorum ve sevmiycem
pazarları zorunda kalmadıkça dışarı da çıkmıyorum
pazar günü buluşmak isteyenlere düşünmeden hayır diyorum
günün ismi pazarsa evdeyimdir.
görmeyi isteyebiliceğim tek insan annem.
pazarlarımı paylaşabilen tek kadın.
o hep evde olurdu

okulda öğretmişlerdi
çekirdek aile bile 3 kişiden oluyodu
biz annemle 2 miz dolduruyoduk olmayan bireylerin yerini

tüm pazar sendromumum nedeni bu kadar basit işte
duygunun babası çağrının babası iremin babası
bende sendrom yaptı.