annemin oyuncaklı çikolata aldıgında dünyanın en mutlu insanı oldugum zaman
kırmızı babetlerimin içine giydiğim pembe çoraplar
annemin en pahalı makyaj malzemelerini sürdüğüm zamanlar
yemekten önce çikolatanın yasak olması
uykuya dalana kadar masal dinlemek
doya doya yaşanılması gereken anlar..
yaşanılmazsa ilerde eksikliğini duyacağım çocukluğum
parfüm şişelerine söylenen şarkılar
şımarmak
bukleli saçlarım
dizlerimdeki yaralar
dünyayı dolaşabiliceğimi sandığım bisikletim
diş perisine dua ettiğim...
karanlıktan korkunca ağladığım zamanlar
yemek yemem için şebek ettiğim insanlar
sınırsız şımarabiliceğim bir dedem.
saçmalamamın doğal bişeymiş gbi karşılandıgı
hatta bazen ne söylediğimi kendim bile bilmediğim zamanlar
sevimliymişim gbi bakan gözler
üstümü başımı kirletebilme özgürlüğü
henüz öğrenmemiş oldugum yalanlar
bir o kadardaa bildiğim masallar
inandığım bal kabaklarıydı
çocukluğum.
