duvar

ya gördüm neyleyim

insanlar vardı duvarın içinde.
ya ben hep duvara konuştum

ya da duvar değil konuştuğum, içinde insanlar var.
nedense beni anlasın istedim içinde insan olan duvarlar.

bilmiyorum,
belki de ben gerçekten delirdim

onlar haklı belki de.

içinde değil duvarların insanlar

sadece arasındalar..

Yılmaz Erdoğan

Aynadaki Kız..

aynadaki kıza deirn derin baktım yine
ben gbi sanki..
saçları..gözleri..parmakları..dudakları
inceledim yine aynadaki kızı
insanların bende gördüklerini görmeye çalıştım
konuştum bir başka benle
aynı anda konuştuk aynı anda dinledik birbirimizi
sessizliği gördüm içimde
ben sıkılana kadar baktık birbirimize
sonra ben sıkıldım
kırdım onu
kayboldu aynadaki kız
içim gbi..
ben gbi..
tuzla buz oldu

Umut ve üzüntü arasında..

hayat insanı öyle karamsarlaştırıyor ki

büyüdükçe gülümsemelerimiz azalıyor

tanrıdan uzaklaışıyoruz,

kalbimiz ayın karanlık yüzüne dönüyor

kötüymüşsüz Tanrım, adaletsiz mişsin...

cennet ve cehennem saçmalığınla bizi kandırmaya çalışıyor muşsun

yalanmışsın..

gerçekten beni sevmiyormuşsun...

sevdiğini biliyorum..gerçeği biliyorum;

ama anlatamıyorum

isyankar olmayı seçenler...

kendilerine bakmak için sadece aynayı kullananlar o kadar çok ki...

yarattıkları bu pislik denizinin altında engin bir bilgi zenginliği yatıyor

insanların kalpleri körleşiyor..

sadece görebildikleri dokunabildikleri şeylere gerçek diyorlar..

gerçek nedir???

gerçek hissetmektir...

kalbine koyulan bir el değil...

o elin hissettirdiğidir gerçek..

dokunmak değil, dokunuştur gerçek..

onlara içlerindeki kuşkuları nasıl yok edeceklerini öğret.

onlara görmeyi öğret Tanrım..

siyahtoka