rüzgar çanları, rüzgarı müziğe çevirir.



yaşamak bazen komikti,
bazen sıkıcı,
bazen belirsiz
ve anlık olarakta mutluydu.
tam olarak, yaşamak hüzünlü bir mutluluk gibiydi.
berbat bir günün gecesinde harika bir müzik dinlemek gibi..
ne mutluluk acıları yok ediyordu
ne de acılar mutluluğu engelleyebiliyordu
ikiside muhakkak yaşanıyordu basit bir yaşama sırasında
hepimiz mutlulugun verdiği ilhamla, acıların öğretilerini yaşıyorduk
kimisi bunu farkederek yaşıyordu, kimisi nefes aldığını bile unutarak.
şimdi,
berbat bir günün gecesinde
rüzgar çanları rüzgarın sesini müziğe çevirirken
mutlulugu hissettim, hüzünle.

3 yorum:

Sergerdan dedi ki...

Dilerim tüm berbat gecelerin, parıltılı sabahlara gebe olur. Ve uyandığın sabaha gülümseyerek merhaba derken,kainat seni mutlu etmek için hazırlıklarına başlar.

Adsız dedi ki...

yeni yazı istiyoruz artık!

timeout dedi ki...

Sanırım şu anda yasadıgım duygu tam olarak bu..