vesaire




Bile isteye 
dağıtıyorum 
ruhumu. 

Her yere saçılayım da 
azalayım diye. 

Yine de 
birikiyordum. 

Nedense 
hiç olmamış gibi 
olanlar.

2 yorum:

bünyamin durali dedi ki...

Estetik niteliği yüksek bir şiir. Daha da geliştirilebilirmiş ama olsun, buncası da yeterli.
Türkçe'nin kıvrak bir küheylân gibi olan soyluluğunu duyumsadım bu dizelerde. Akıcı ve etkileyici bir üslûp. Biçim-içerik dengeside yerliyerinde. Şiirsel çıta yükseklerde.
Sizi okumayı sürdüreceğim.

Bünyamin Durali
iyilikler4@gmail.com

barlasb dedi ki...

Yazmaya devam geçmiş yıllardan bir merhaba bırakıyorum :)